shabd-logo

পশু ৰাম দ্বিজ।

30 November 2023

0 দৰ্শন কৰা হৈছে 0

ধৰ্ম্ম পুৰাণ।

দ্বিজ সকলোরে একদিনা সুবেকত, কৰিলেক ধৰ্ম্ম প্রশ্ন ব্যাসৰ আগত ॥ দ্বিজগণ নিগদতি ব্যাস মুনিবৰ। পূণ্যতো উত্তম পুণ্য উত্তম ধৰ্ম্মৰ ।

কোন নামে হস্ত ইহু কাহাক আচবি, অক্ষয় স্বর্গক পারে পাপক সংহবি ॥ মর্ত্যবাসী ব্রাহ্মণাদি সমস্তে বৰ্ণৰ, অকষ্টে লভয় স্বর্গ কিমতে অপব।

মহন্তে হীনেও যথা লভয় স্বর্গক, যেন কাৰ্য্যে দেৱতাৰো লভে গৌৰবক ॥ প্রসন্ন হুয়োক গুৰু আমৰা সবত, এহি সব তত্ত্ব মোক কহিয়ো বেকত ॥

ব্যাস নিগদতি আত কৈবো পঞ্চাখ্যান, ইহাতে তোৰাৰ প্ৰশ্ন হৈবেক বিধান। পাঞ্চৰ একক কৰি নৰ সমস্তয়, পাপ মোক্ষে স্বর্গে যাই নাহিকে সংসয় । 

পিতৃ মাতৃ অর্চ্চা এক পতিৰ অর্চ্চন, সমস্ত জনত সম মিত্রে অদ্রোহন। বিষ্ণুত ভকতি এই পঞ্চ নিরুপণ, ইহাত ক্ৰমৰ কাল শুনা নিয়মন ॥

প্রথমে জনক জননীৰ সেৱা কৰ্ম্ম, তাক উলঙ্ঘিয়া নাহি আন ক্রিয়া ধৰ্ম্ম ॥ পিতৃ মাতৃ সেবা দ্বাৰা যিতো ধৰ্ম্ম পায়, তীর্থ যাত্রাদিৰ দ্বাৰা সি ধৰ্ম্ম নাযায়।

পিতা স্বর্গ পিতা ধৰ্ম্ম পিতা তপ পৰ, পিতৃ তৃপ্তি হৈলে হোরে দেবতা সবৰ। যাৰ সেবা গুণ দ্বাৰা পিতৃ তৃপ্তি হৈল, দিনে দিনে ভাগিবথী সিতো স্নান কৈল ॥

সর্ববতীৰ্থৰূপ মাতা পিতা বিষ্ণুময়, অতো সর্ববাৰন্তে তাঙ্ক পূজিবে লাগয়। মাতৃক পিতৃক যিতো কৈল প্রদক্ষিণ, পৃথ্বী প্রদক্ষিণ পূণ্য ভৈলা তানধিন ॥

মাতৃ পিতৃ প্ৰণাম কৰন্তে যিজনৰ, জানুকৰ দুই শিৰ ভূমিৰ উপৰ ॥ পতন হৈলেক সিতো জনৰ বিদিত। অক্ষয় স্বৰগ সুখ ভৈল উপস্থিত ॥

সিতো দুইৰ চৰণৰ ধুলা যাবদেক, আপোন মস্তকে ধৰে ভাৱ পৰতেক। প্রত্যেকে ধূলাৰ মালে স্বর্গ ভুবনত ॥ পূজিত হরয় মৃত জানিবা নিয়ত। 

তান দুইব পাদোদক পান কবে শুত, জন্ম কোটি শত পাপ হন্তে হরে পূত। এহিও মানব ধন্য মনুষ্য লোকত, সর্বব কল্মষেৰে মুক্ত হৈয়াও তারত।

বিনায়ক লোক পারে এক জন্ম দ্বাৰ, পিতৃ মাতৃ পূজাবত মনুষ্যতে সাব॥ যেহি ও পুরুষযাধম মাতা পিতৰক, বাক্যেৰে উলঙ্ঘা কবে মানিয়া গর্বর্বক।

যারে ভূত বিপ্লব কালৰ নিরূপন। তারদে নৰকে পছে সিতো দুর্বচন, ॥ মাতৃ পিতৃ অনচ্চিয়া যিতো সুতাধম। ভোজন কৰয় কোনো দ্রব্য মনোরম।'

সিতো পাপী কমি যুত নৰকে নিশ্চয়। কল্পান্ত কালক ব্যাপি তপাতে পছয় ॥ বোগী অতি বৃদ্ধ কিম্বা বৃত্তি বিৰহিত। নেত্র কর্ণ বিকল হেনয়, দুঃখান্বিত ।।

পিতৃ মাতৃ দুইক ছাৰি যাই কোন কাজ। ৰৌৰবে পছয় সিতো সুত পাপ তাজ। তাত পবে অন্ত্য জাতি মেচ্ছ চণ্ডালত। জনম লভয় পাপী পিতৃ ত্যাগৰত ॥

স্ব মাতৃ পিতৃৰ পুত্রে নকৰি পোষন। সর্বব পূণ্য ক্ষয় কৰে নাহি সন্দেহন। পিতৃক নাৰাধি যিতো তীর্থকো চলয়। ফল নাপাৱয় ভ্ৰমে কিৰৈ আলয়। 

ইহাতে পূৰ্বৰ বৃত্ত কৈবো প্রমাণ। শুনা দ্বিজগণ যত্নে বাক্যৰ অৰ্থক ॥ যাহাক শুনিলে পুণ্য মোহক সাম্প্রত। নাষাইবাহা তোবা সব কর্ম্মৰ কাণ্ডত ॥

পুৰা এক নবোত্তম নামত ব্রাহ্মন। আছিলন্ত ডুবি খ্যাত পূণ্য আচৰণ ॥ সিতো বিপ্রে পিতৃ মাতৃ দুইকো অনাদৰি। তীর্থ সেরা কামে গৈল বিধি অনুসৰি

তীর্থক সেবিয়া বিপ্র ফুবন্তে তাহাব। অনন্ত তীর্থব সেরা লভি শুদ্ধ সাব ॥ স্নান বাস গণ আকাশত দেন্ত চাবি। নিবালম্বে বঙ্গ সব শুখান্ত বিহাবি ।

তবে ব্রাহ্মণৰ মনে ভৈল অহংকাৰ। মোৰ সম নাহি আন যিতো পুণ্যকার। সূতিয়া বৃক্ষৰ তলে সিতো কৰ্ম্মাধান। ইহেন উক্তিকে কবিচন্ত একদিন ॥

এক বকে তান মুখে ভৎসন কবিল, ক্রোধত ব্রাহ্মণে সিতো বকক শপিল। বিপ্র শাপে ভস্ম হুয়া শৰীৰ বকৰ, পৃথিবীত পবিলন্ত আগতে বিপ্লব ॥

তাতো তেজ আপোনাৰ কৰিয়া মানন, দান্তিক ভারত পূণ্যে ভৈলেক মোহণ। যদি পূণ্য কাৰী হেন আম্মাত নিশ্চয়, চিত্তৰ উচ্চক ভৈল দম্ভব বিষয়। 

তবে তান'স্মন বাস গগনে শুধায়, ক্ষেপন কৰিলে আসে ভূমি পুনৰায়। হেন দেখি ভৈল বিপ্রে বিষাদিত মন, তদা তাঙ্ক বুলিলন্ত আকাশি বচন।

যায়ো বিপ্র মুক নাম পৰম ধাৰ্ম্মিক, চণ্ডালক বিনয়েবে পুদ্ধ! ধৰ্ম্মাদিক ॥ তাহাতে জানিবি ধৰ্ম্ম তাহান বচন, হৈবেক তোমাৰ কার্য্যে ক্ষমতা সাধন ॥

আকাকাশৰ হস্তে হেন শুনিয়া বচন, গৈলেক মুকব গৃহে ব্রাহ্মণ নন্দন। সমস্ত আৰম্ভে সেরে পিতা মাতবক, মুকক দেখিল বিপ্র গৈয়া মন্দিবক ॥

শীতকালে প্রাতসতে তপ্ত জলচয়, তৈল আব বক্তি তাপ তাম্বুল নিশ্চয়। সূতিৰাক তুলি আৰ নেহালি কাপব, বসিবাক নীচাসন তপ্ত অম্লবৰ।

দুগ্ধ ষড়স আৰ বসন্ত কালত, সুগন্ধি মধুক মালা আনো ভোগ্য যত। উঞ্চত বিচয় সদা ভক্তি নয় কায়, এহি মতে সেরে পিতা মাতাক সদায় ॥

তান দুইৰ পূজা কৰি ভুঞ্জন্ত সর্ববথা, নিবাবস্ত মশ অ'ৰ সন্তাপক তথা ॥ এহি সব পূণ্য দ্বাৰা হুয়া সন্তোষিত ॥ তান গৃহ মধ্যে বিষ্ণু কবিলন্ত থিত। 

স্তন্ত নাই নিবাধাবে আকাশ মণ্ডল, তাত দিব্য আসাব মধ্যে ঢল ঢল। ত্রিভুবণ ঈশ্বৰ নিতাদা তান্তে স্থিত, বিপ্রৰূপ ধাৰী মনোহাৰী সুৰূপিত ॥

তেজময় মহাশুদ্ধ অন্যব অদৃষ্ট,

লক্ষ্মী সৰস্বতী দুইৰ মধ্যে ভাসে হৃষ্ট ॥ হেনয় দেখিয়া বিপ্রে দেখিয়া বিস্ময়, মুকক সম্বুদ্ধি সিতো বচন বোলয়।

বিপ্র নিগদতি মুক আসনে বসিয়ো, আমি সমে কিছু কাল সম্ভাসা কবিয়ো ॥ সকলে। লোকৰ হিত সুধিতে তোমাত, আসি আছো মই তব নিকট সাক্ষাত।

মুক নিগদতি মোৰ নাহি অবসৰ, পিতৃ মাতৃ সেরা কার্ন্যে নিবদ্ধতাপৰ । কেন মতে অর্চ্চা তোমার অস্তিক, যাইবোহো পৰেত্রে বাবো কৰি পূজাদিক ॥

মোৰ এহি কাল তুমি কৰি অপেক্ষণ, দ্বাব দেশে থাকা বিপ্র হুয়া সন্ধুক্ষণ। পৰে তব আতিথ্যক কৰিবে। বিহিত, হেন শুনি বিপ্র ভৈল পৰম কুপিত।

আগত আতিথ্য আৰু তাহাতে ব্রাহ্মণ, হেনক ছাবিয়া কোন কাৰ্য্য অধিকন। ইতো কাৰ্য্যাধিক তোব কোন গুকতব, কৈয়ো শীঘ্ৰে মোৰ আগে বাক্য হেতুকৰ। 

মুক নিগদতি বিপ্র কিমর্থে কোপস, নহোবক মই জান মুক বুলি কস ॥ বকতেসে তোৰ কোপ ভৈলেক অতীত, অন্য এত নাহি জান তোৰ কোপ স্থিত ॥

তোৰ স্নান বস্ত্রগণ গগনে নৰয়, মুশুখায় তথা বাস ভূমিক আসয় ॥ তাঙ্ক দেখি ভৈলি তই পবম বিষাদ, তোৰ মনু ভৈল আকাশিক বাদ।

সিতো বাক্য শুনি আইলা মোহোৰ গৃহক, থাক থাক কৈবো মই তোহোব ধৰ্ম্মক। অপেক্ষা না থাকা যদি পতিব্রতা গেহ, যায়ো তান্ত প্রশ্ন কৈয়ো তোব কাৰ্য্য দেহ ।।

তাত পৰে চণ্ডালৰ গৃহে বাহিবায়, বিপ্ররূপ ধাবী বিষ্ণু বোলে সমুদায়। আসা বিপ্র যাইবো মই পতিব্রতা ঘৰ, সিতো বিপ্রো বিমর্ষনা নকৰি কাৰ্য্যৰ ।

বিপ্রৰূপ বিষ্ণু সমে বিপ্র নবোত্তম, গৈলেক সাধ্বীৰ গেহ হধেবে পরম ॥ যাহান্তে পথত বিপ্রে বিষ্ণু বোলয়, কিমর্থে চণ্ডাল মবে আকাশ আশ্রয়।

মহাতেজে প্রজ্বলিত হুয়া হর্ষান্বিত, নিতান্তে থাকাসা বিপ্র কহিয়ো বিদিত। হৰিবোলে জানা বিপ্র ইদানীক প্রতি, ইতো প্রশ্ন কৰিবাক নোহে যোগ্যমতি। 

পতিব্রতাদিক তুমি দেখিয়া বেকত, তেবেসে মোহোক তুমি জানিবা নিয়ত। বিপ্র নিগদতি তাত কোন পতিব্রতা, কিম্বা তান ব্রত কোন কারণে নিয়তা।

আমি সব যাও গুক এহি সকলক, কৈয়ো মোত সাব সেবি প্রশ্ন উত্তৰক। হবি নিগদতি নদী মধ্যে গঙ্গা দেবী, স্ত্রীৰ মধ্যে শ্রেষ্ঠ জানা পতিব্রত সেবী।।

মনুষ্যব মাঝে নরপতি শ্রেষ্ঠ হয়, দেরতার মধ্যে জনাদ্দন কৃপাময। যাক পতিব্রতা বোলে শুনা লক্ষণক, নিতান্তে পতিৰ চিত বত নিয়ামক।

জনক ভত্তাব এহি দুই গোত্র জাত, শত শত পুকসক উদ্ধবি সাক্ষাত। স্বর্গক চলিযা পতিব্রতা পতি সম, আভুত সম্প্নর কাল সুখক পরম ॥

ভোগক কবিয়া পতি সমে ভ্রংসিতষ, পৃথিবীত জনমিয়া পতিক নিশ্চয়। সাবভোম বাজা কবি তান মুখ্যভাজ, মহিষী প্রধান হুয়া ভুঞ্জে ভোগ কাজ।

পুশু স্বর্গে পুশু বাজ্যে এহি মতে সিতো, পতিব্রতা ভোগ কবে পতি সেরা যিতো। এন ক্রমে শত জন্ম লভিয়া আছন্ত, মোক্ষক পারয় গতি সমে ওবেকত ॥ 

ব্রতক শুনিয়ো পতিব্রতাব লক্ষণ, তনয়ৰ শতগুণ স্নেহ আচৰণ। নৃপ শতগুণ ভয় কবিবো পতিত, গৌবী তুল্য আবাধন্ত পতিব্রতা স্থিত।

পতিব কোপত দাসা বেশ্যা শৃঙ্গাবত, ভোজনে জননী প্রিষা মন্ত্রী বিপদত ভদ্ভাব আজ্ঞাক নরুল্লায় মন বাক, কায়েবেও কদাচিত নিয়মি দেহাক।

পতি যদি ভোজন কবিল মনযোগ, তেরেসে ভোজন করে পতি শেষ ভো যেহি যেতি শয্য। যথা স্তানত বিহিত, পতিয়ে শয়ণ কবে মনৰ কচিত ॥

সেছি সেহি শয্যাগণ অর্চ্চিব যতন, নিতে নিতে পতিরতা নাবী নিয়মন মই বত কবিবোতো হেন মৎসবক, নাযাই নকবয় আব কাপণ্য ভারক।

মোবেসে নাপিত ইতি অবজ্ঞা ভারক, মোৰ কৰ্ম্মে দশ ভৈল হেনয় মানক। মোব সম পতি সেবা কোনে কবিবেক, উচ্চ মই হীন ইতো কৰ্ম্ম পরতেক ।

হেন অভিমান তঅবজ্ঞাক আদি কবি, নকৰয় পরিব্রতা নাবী শুভচাৰী ॥ সুবেশ পুরুষ যদি দেখিলেক শান্তি, সুত পিতা ভ্রাতা রূপ দেখে গত ভ্রান্তি। 

পতিৰ সমৃদ্ধি মিস্ট অন্নক দিৱয়, কালে শুভ বস্ত্র দেন্ত বাণা প্রীতিময়ী। পতি ক্রুদ্ধ হৈলে হোরে মৌনী সুচবিতা, তুষ্টিত মধুৰ বাক্য ভাষিণী বিণীতা ॥

হেনয় সমগ্র গুণে যুতা মহাশান্তি, পতিত্রতা লক্ষণ জানিবা লোক কান্তি এহি গুণান্বিতা সাব্বা ইতো পতিব্রতা, যায়ো তাঙ্ক বোনা কাম তোমার নিয়তা ॥

সেছি তো সাধুব অষ্ট পড়া আছেতষ, তাহার মধ্যত বৰ বন্নিনা নিশ্চয় ॥ রূপ যৌবনেবে যুক্তা লজ্জারতা সাব, যশস্তিনী শুভা নাম বিখ্যাত প্রচাব ॥

তাঙ্ক গৈয়া পুড়া তব হিত সাব দেক, এহি বুলি ভগবান তৈছে পনতেক ॥ অন্তর্ধান ভৈল তান আমতে সাক্ষাত, ব্রাহ্মণ্যে দেখিণ সেবা গ্রহত তপাত।

দ্বাবব কোনাও গিত আছে প ইব্রতা, তাঙ্গ দেখি ব্রাহ্মণেয়ে গুড়িল নিযতা। ব্রাহ্মণ বদতি মাতা মোব যিতো হিত, কৈয়ো তুমি দেখি আড়। গনর পৃরিত।

পতিত্রতা বদতি পতির উচ্চ। কাল, সাম্প্রতে ভইয়াছে মোব জানিবা বিশাল ॥ অতো পবে কৈবো হিত তোমাব সাম্প্রত, আতিথ্যক লৈয়ো বাপ হুয়া শান্ত মত ॥

ব্রাহ্মণ বদতি মোৰ দেহত বিদিত, ক্ষুধা নাহিকয় নাই পিপাসা কিঞ্চিৎ ॥ অভীষ্ট মোহোব কৈয়ে। কল্যাণী বিষেশ, আসি আছো তব কাষে পুছিতে নিঃশেষ ॥

হেন শুনি পতিব্রতা বুলিল বচন, মই বক নহে। যাক কবিলা শপন। যায়ে। তুলা ধাদ প্রতি ব্রাহ্মণ সত্তম, তাহাতে তোমাৰ হিত সুধিয়ো পৰম ।

এহি বুলি পতিত্রতা গৃহ অভান্তব, চলিলেক শীঘ্র কবি স্বামী সেবা পব ॥ তাহাতো দেখিল বিগ্রে মুক গৃহ প্রায়, গৃহ আকাশত তেজময় বিপ্র কায়।

বিমধিয়া বিস্ময়েবে বাহিবাইলা পথ, পছলিতে দেখিলেক বিপ্ল মহাৰণ ॥ আছে বহি পূর্বের দৃষ্ট সিতো বিপ্রবাজ, সম্বুদ্ধিয়া বলিলন্ত উপস্থিত কাজ।

যি কহিলা পথে পিতা সতীষ ব্রতক, সকলো দেখিল। মই তাবদে সত্যক ॥ কিন্তু মোৰ যথা বৃত্ত চণ্ডালো তারত, সতীয়ে। জানিল। কেনমতে সুবেকত ।।॥

বিস্ময়েৰে সমাবিষ্ট হুয়া মোহময়, কিছু নাবুলিয়া ফিৰি আসিলা নিশ্চয় । হৰি নিগদতি বিপ্র সাধ্বী ধম্মপৰা, সবাবো কাৰণ জানে জ্ঞান অনাববা॥ 

অতি পুণ্য বলে সর্বভূত প্রকাশন, কবিয়া আছয় নোহে বিস্ময় লক্ষণ। তোমাক বুলিল কিবা শান্তি কর্ত্তব্যক, তাহাকে বহিয়ো শুনি মোত সংস্পতক।

ব্রাহ্মণে বোলয় ধৰ্ম্ম তুলাধান কাস, সুধিবাক বুলিলন্ত মোক হিত আস হৰি বোলে আসা তবে যাও তাক প্রতি, যাহাতে হৰিক বিক্সে বোলে হর্ষনতি।

কোন তুলাধাৰ কুত্র থাকয় বেকত, হবি বোলে থাকে সিতে। জন বড় যত । হাটত বহুত দ্রব্য বিক্রয় কার্য্যত, ইতস্তত কবি কিনি বিকিয়া সতত।

একি মতে তুলাধাৰ আছে ধৰ্ম্ম পব, কায় বাক্য মনে কিছু বিক্রিয়া নাকৰ। নকৰে নোবোলে মিচা দৌবল্য তাদত, সকলো লোকব হিত মারতেসে বত।

সমস্ত প্রানীত সম নাহি হান পথ, তুল্য লোষ্ট্র শিলা স্বর্ণ দৃষ্টি পৰশ্বৰ । ধনৰত্ন জন মান স্নেহ ঘৃতাদিক, অন্নাদি সঞ্চয় সর্বব কবি সমপাদিক।

যিতো মুখে লরে পুশু সোহি মুখ দ্বাব, ত্যাগক কৰয় বিধি ধৰ্ম্ম অনুসাব ॥ সত্যক তেজিয়া কিঞ্চিতেকো প্রাণান্তত। অসত্যক নো বোলয় কোনো হেতুমত।

অতো ধৰ্ম্ম তুলাধাব তাঙ্ক বোলে প্রায়, এহি উক্তি কৰি লৈয়া দেখিল তথায় । বহুত বসক বিক্রি কবিতে আছয়, মল পঙ্গে সর্ব অঙ্গ ব্যাপি বিবাজয়।

দণ্ড আৰ কুণ্ডল পঙ্গিল ওয়াচণ্ড, মত্তপ্রায়ে উনমত্ত বিবিধ ভাষণ্ড ॥ নানাবিধ মর্ত্তে তাঙ্গ বেড়িছে চৌপাস, নাবা আক পুকষব নাহি ভিন্নাভাষ।

কথ কথমপি বিগ্রে গৈয়। নিকটক, বুলিলন্ত মধুধাধা সম বচনক ॥ ধৰ্ম্মজ্ঞ মোহোক দিযো ধৰ্ম্ম উপদেশ, যিতো হিত হোরে মোব ছাবিনোহো ক্লেশ।

তুলাধাৰ নিগদতি যারে জনগণ, মোব সন্নিধানে পান্ডে তারদে ব্রাহ্মণ। মোব স্বস্থ নাহি যারে বাত্রি গ্রহবেক, উপদেশ দিবে নবো জানা পরতেক।

এতেকে চলিয়ে। তুমি ধম্মাকব প্রতি, বকব মাবনে বাস আকাশে না গতি। এহি সকলকো তাতে জানিবা নিঃশেষ, আদ্রাহক যায়ো দ্বিজ চাবি মন ক্লেশ।

তাতে তান উপদেশে তব সমিতি, হৈবেক সকল বিপ্র চলিয়ো হৰিত। এহি বুলি তুলাধাৰ ক্রয় বিক্রয়ক, কৰিলেক যথা মনে ধবি নিয়মক॥ 

দেখা সাধুগণ কেন ধৰ্ম্মব আসয়, যিতো তীর্থ সেরা কবে চিত্ত নিবাময়। সিতো তীর্থে কৈল পুশু প্রৌঢ় অহংকার, যাত হান্তে ভব তাপ আম্মাত প্রচাব

তীর্থরূপে বিষ্ণু ব্যক্ত লোক পবিত্রক, সিতো কিহবয় অহংকাবব সাধক। ব্রহ্মবধ আদি পাপ প্রায়চিতাত্মক, তাঁর্থ সেরা বিহি ছয় স্মৃতি বিধায়ক ॥

ইতেন অতুল বানা পাপতাবী তীর্থ, সিয়ে। পাপ বাজ কইল য়াড়ৈ কোন উপ॥ এতেকে ধর্ম্মব নাচি উচ্চতান এক, সরেয়ে। সাধয় ইষ্ট গতি পবতেক।

কাল উপস্তিতে প্রাপ্ত হয়ে সিতো ধৰ্ম্ম, অল্প হৈতে সাধে সেকি ষ্টষ্ট পুণ্য মর্ম্ম ।। যাক অধিকাবে কালে যিধৰ্ম্ম নানিল, গুরু হৈতে সিতে। ধৰ্ম্ম তান সেরা লৈ ।।

উপস্থিত ধর্ম্মে অল্প বৃদ্ধি কাবি নব, কালে ডুবীকৃত ধর্ম্মে গুক ভার পৰ ।। সমাপক এবি কবে বিস্তব সেবণ, সিতো নাপারয় পুণ্য কাম আচবণ ।।

এতেকেসে কামাচাবে কবিতে ধর্ম্মক, নাপারয় পুণ্য হেন শাস্ত্র নিয়ামক।। কাল প্রাপ্ত ধৰ্ম্মতো জানিবা ইতো শেষ, ভক্তি সে পৰম শক্তি বিখাতিত ক্লেশ। .

ভক্তিবো নবধা বৃত্তি জানিবা বেকত, কৃষ্ণ সেবা ধৰ্ম্ম ইতো শুনি প্রথমত। দ্বিতীয়ত শ্রুত ধৰ্ম্ম বাক্যেৰে কীৰ্ত্তন, কবিয়া লৈবেক তান বিধিক এহন ।

তৃতীয়ত হৃদি পদ্মে কৃষ্ণ চৰণত, কীর্ত্তিত ধর্ম্মক স্মবিবেক কার্য্যবত। চতুৰ্থত সেহি ধৰ্ম্ম সেৱাৰ সাধণ, ফল পুষ্প কুশাদিক কৰিব গ্রহণ।

পঞ্চমে কৃষ্ণৰ পাদ পঙ্কজ যুগল, সিতো ধর্ম্ম থাবা অর্চ্চিবেক অবিকল ॥ ষষ্ঠত পূজাৰ অন্তে কৃষ্ণৰ চৰণ, স্তবাদিবে ভক্তি নয়ে কবিব বন্দন ।

সপ্তমত কৃতি ধৰ্ম্ম নিবেদি কৃষ্ণত, দাস্থ্য ভারে বহিবন্ত নৃপ ভৃত্যরত। অষ্টমত ধৰ্ম্ম মনে সহিতে আত্মাক, কৃষ্ণ পারে সম্পিবেক অকপট বাক।

নবমে কৃষ্ণেৰে সামে মথিত কৰিব, যেন তান সাহায্যত অভেদে বহিব ॥ হেন ভক্তি প্রবৃত্তিবে যি কিছু আচবে, যদি ন্যূনাধিক হোন্ত কৃষ্ণ কৃপাববে ॥

সম্পূর্ণ স্বরূপে ধৰ্ম্ম সিতো নিৰাময়, নিজ ভৃত্য কত বুলি কৃষ্ণে স্বীকাৰয়। এহি ও শাস্ত্ৰৰ ধৰ্ম্ম জানি সর্বজন, ধৰ্ম্মে মতি কৰি ভণ ৰাম নিৰঞ্জন ।।

22
প্ৰবন্ধ
অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকী
0.0
ভাৰতব উজ্জ্বল বহু চাব আশুতোষ মুখাজিব বহু চেষ্টাৰ ফলত্ব কলিকতা বিশ্ববিদ্যালয়ে যেতিয়। ভাৰতীয ভাষ। বিলাকক এম, এ মহলাত ঠাই দিলে, তেতিয়া ভাৰতৰ আন আন ভাষ্য বিলাকৰ লগত অসমীয়া ভাষাকে। সেই শাবিত বহুৱাবলৈ অসমীয়া ভাষা আৰু আসামৰ উচ্চশিক্ষাৰ পৰম বন্ধু চাব আশুতোষ মুখাজিয়েই প্রথমে প্রস্তার কবে। যদিও সেই প্রস্তাবত বিশ্ববিজ্ঞালয়ৰ আন আন বঙ্গালী কণ্ঠ। সকলে বহুত হকাবধ। কৰিছিল তথাপি আসাম-বন্ধু মুখার্জি মহোদযৰ অহে। পুৰুষাৰ্থত তেখেতৰ চেস্টা ফলরতা হল আৰু অসমীয। ভাষাই বিশ্ববিদ্যালয়ব সর্বোচ্চ মহলাত ভাৰতৰ আন আন ভাষাৰ লগত ঠাই পালে। ১৯১৮ চনত "চেডলাব কমিচনৰ" লগত চাৰ আশুতোষ মুখার্জি মহোদয় যেতিয়া গুৱাহাটীলৈ যায় তেতিয়। গুরাহাটীত তেখেতে আসামৰ কেইবাজনা গণ্য মান্ড সাচিত্যিক আক শিক্ষিত মানুতব লগত অসমীয়া ভাষা বিশ্ববিদ্যালয়ৰ এম. এ মঙ্গলাও তোলাৰ সম্বন্ধে আলোচনা কৰে, আৰু সেই উদ্দেশ্যে অসমায়া ভাসাৰ গাদিবে পর্ব। বর্তমান সময়লৈকে প্রধান প্রধান লিখক সকলৰ লিখাব পৰা অলপ অলপ তুলি গোটাই এখন পুথি যুগুত কৰা স্থিৰ হয়। সেই গুক কামৰ ভাব আমার প্ররাণ সাহিত্যিক, আসামর একমাব প্রত্নতত্ববিদ, পণ্ডিতপ্ররব শ্রীযুক্ত হেমচন্দ্র গোস্বামা দেৱক দিনা হয়। গোসাইদেরে বহু পৰিশ্রম কবি ১৯২১ চনত সেই পুপি গোটাই বিশ্ববিস্থ্যালয়ৰ হাতত দিয়েহি। সেই সময়তে আসামৰ কৃতা সন্তান ভাবত বিখ্যাত দর্গার ভোলানাথ বকরাই এই পুথি চপাবলৈ বিশ্ববিদ্যালযক দহাতেজার টকা দিবলৈ প্রতিশ্রুত হয়, আৰু তাৰ ছহেজাৰ তেতিয়াক বিশ্ববিদ্যালযক দিয়ে। সেই টকাবে বিশ্বদ্যিালয়ে নিজৰ প্ৰেচতে পৃথি ছপাবলৈ আৰম্ভ কৰে। আস্ত সেই ঢপা কাস।ব তত্বাবধান কৰিবলৈ বিশ্ববিজ্ঞ্যালয়ৰ পৰা আমাৰ ওপৰত ভাৰ দিয়া হয়। গোটেইখন পৃথি তিনি সণ্ডকৈ ভাগোরা হৈছে। আদিৰে পৰা ইংৰঙ্গী ১৫ শতিকাৰ শেহলৈকে প্রথম এপণ্ড, ১৬ শতিকাৰ আৰম্ভবে পৰা ১৮ শতিকাৰ শেহলৈ দ্বিতীয। খণ্ড, আক. ১৯ শতিকাৰ আৰম্ভৰে পৰা বৰ্ত্তমান সময়লৈ তৃতীয়া খণ্ড। প্রত্যেক খণ্ডই প্রায় ৭০০ পিঠিৰ একোখন বৃহৎ পুথি হব।
1

অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি।

28 November 2023
0
0
0

  সুর্য্য খড়ি দৈবজ্ঞ। [এই লিখক জনৰ জন্মভূমি মঙ্গলদৈ আছিল। তেওঁ ইংবাজী ১৮ শতিকাৰ শেহ ভাগত জন্মগ্রহণ কৰিছিল। তেওঁ সেই কালৰ এজন বিখ্যাত পণ্ডিত আছিল। তেওঁ অসমীয়া ভাষাত দৰঙ্গবাজবংশাৱলী আৰু সংস্কৃত ভাষাত ব

2

রতিকান্ত দ্বিজ।

29 November 2023
1
0
0

এই জন কবি মঙ্গলদৈ অঞ্চলৰ এজন ব্রাহ্মণ আছিল। তেওঁৰ পূৰ্ব্বপুৰুষ আদিৰ বিষয়ে কোনো কথা এতিয়াও জানিত্ব পৰা নাই তেওঁ দৰঙ্গ ৰজাৰ সভাৰ এজন বিখ্যাত পণ্ডিত আছিল। তেও গড়ঙ্গনাৰায়ণ ৰজাৰ আদেশত “ৰাজবংশাৱলী" নামেৰে এ

3

পশু ৰাম দ্বিজ।

30 November 2023
0
0
0

ধৰ্ম্ম পুৰাণ। দ্বিজ সকলোরে একদিনা সুবেকত, কৰিলেক ধৰ্ম্ম প্রশ্ন ব্যাসৰ আগত ॥ দ্বিজগণ নিগদতি ব্যাস মুনিবৰ। পূণ্যতো উত্তম পুণ্য উত্তম ধৰ্ম্মৰ । কোন নামে হস্ত ইহু কাহাক আচবি, অক্ষয় স্বর্গক পারে পাপক সংহ

4

শ্রীকাশীনাথ ভামুলি ফুকন।

30 November 2023
2
0
0

আসাম দেসব ডাঙ্গবিযা গণ প্রভৃতি বিসযাব নিবন্ধ ॥ সম্প্রতি মহুদানুসাবে, বিসযাব নাম লিখা জাই। জি জি একে মর্জাদাৰ সেই সকলক একে চেদব মাজতেই লিখা জাব; তাতে লিখাৰ আগ পাচ ক্রমে মর্জদাতো আগ পাচ আচে। সেই আগ পাচ

5

অৰুণোদয়।

1 December 2023
0
0
0

জাত্রিকব জাত্রা। The Pilgrim's Progress. এই জগতব অবণ্যৰ মাজে মই ফুৰি জাওতে জি এখন ঠাইত এটা গাঁত আচিল, এনে ঠাই পালোঁহি। তাতে পৰি সুই থাকোঁতে এক সমাজিক দেখিলোঁ। গাত ফটাচটা কাপব পিন্ধি, আপোনাৰ ঘৰৰ ফালল

6

শ্রীযুত বাবু আনন্দিৰাম ফুকন কর্তিক।

1 December 2023
0
0
0

এই অসম দেশ নিবাসি লোক সকলে স্বদেশত বাজে পৃথিবীত আন আন যি সকল বব সব দেশ আছে তাৰ একো কথাৰ ভু নেপাই, সেই হেতুকে সিবিলাকে আপোনাৰ দেশ অতি চৰ অৱস্থাত আছে বুলি নেজানে, এতেকে সম্প্রতি পৃথিবীব ভিতৰত অতি আচবিত

7

নিলিবাম ফেয়াবউবেল

2 December 2023
2
0
0

History of Hindustan, From the Dig Dorson. গজনিৰ বাদস্যা মহমদব দোআবাই হৃষ্ট কবাব পরা মচলমান লোকৰ বাজ্য নস্ট কবি ইংলণ্ডিযাবিলাকৰ বাজ্য পাপন তোমালৈকে হিন্দুস্থানব বৃবঞ্জি ইযাত আক পাচতো লিখা জাব। জি নান

8

যজ্ঞৰাম দেওলাই বৰুৱা।

2 December 2023
1
0
0

আহোম ভাষার পর। ভঙ্গা পুৰণি বৃবঞ্জা। কোচবণ:-লালি বাইচান (১৪) সকত চূড়-কুড়ম আক ডেপু নামে দুজন কোচ বজাৰ সেনাপতিযে আতি শলা পালেছি, আমার লোকেও গৈ শলাত থাকিল গৈ। পাচে সিহঁত দুযো লুইতে উজাই দিখৌ মুখ পালেহি।

9

পূর্ণানন্দ ডেকা বৰুৱা।

4 December 2023
0
0
0

১৮৫৮ সন পবহিতৈষিতা অর্থাৎ পরোপকাব "নোপকাবাং পরোধম্মঃ”। আসাম দেস হিতৈসিনি সভাব বচনাব সাব সংগ্রহ। জি দেসৰ মানুহব বুদ্ধি বৃতি অলপমান মার্জিত হৈছে, আাক জি দেসব মানুহৰ কিঞ্চিত ধর্মাধর্মব বোধ আঢ়ে, তেওঁবি

10

হেমচন্দ্ৰ বৰুরা।

6 December 2023
0
0
0

কোরা ভাতুবী। কোৰখনিয়া সত্ৰৰ গোবন্ধনদেউ আতা পৰম বৈষ্ণর, কংশ বঙ্গাব চন্দন-যোগাতী কুঁঙ্গী-বাইৰ বংশত জাত, সাক্ষাত গুৰুজনব পৰা পৰমাৰ্থৰ ভাগ-পোৱা গোপীনাথদেউ মাতাৰ পৰিনাতি। ঘোষা, কাউন, বত্বারলা, এই তিন খানি

11

পাই-মালা।

6 December 2023
0
0
0

সম্মান। ঈশ্বর, পিতৃ-মাতৃ, শিক্ষক, দেশর অধিকার আক বুঢ়া লোক, এই সকল সন্মানর পাত্র। যি আদি কাবণব পরা এই পবিদৃশ্যমান জগতব উৎপত্তি হৈছে, সেই কাৰণৰ নামেই ঈশ্বব। তেওঁ সকলোবে আদি, কিন্তু তেওঁর আদি নাই; সকলো

12

গুনাভিৰাম বৰুৱা।

7 December 2023
0
0
0

সৌমার ভ্রমণ। এই অসম দেশ আমাৰ মাতৃভূমি। আমি ইয়াতেই উপজিছো। ইয়াতেই শিক্ষা পাইছো। এই দেশব নামেই আমি সংসার হাটত বিকা হই আছো। জননী যেনে আদবনীয়া আক পূজনীয়া এই আমাৰ জন্মভূমিও আমাৰ পক্ষে তেনে মৰম আৰু সেরাব থ

13

বমাকান্ত চৌধুৰী।

7 December 2023
0
0
0

অভিমন্যু বধ কাব্য। প্রথম সগ। দশ দিন যুদ্ধ কৰি ভীষ্ম মহাবলা যেতিয়া শুইল। বাৰে শৰ আসনত, মহাৰণী পাণ্ডবেও, আনন্দ মনেৰে, বঙ্গাইল। ঢাক, ঢোল, শিক্ষা, কৰতাল, জগঝম্প, ভেৰি, দবা। আপুনি শ্রীচাৰ, নিজ বাস্থ্য শঙ

14

বঘুদেৰ গোস্বামী।

8 December 2023
0
0
0

আত্ম পৰিচয়। মহাদি দিপক তাতে কৰিয়া শকত। বিন্দুগঞ্জ দিয়া পাচে কৰিয়া যুগুত ॥ মিথুন মাসৰ জানা ৰোহিনীক পাই। সমাপতি ভৈল শাস্ত্র পদ সমুদাই। আমি অল্পমতি হুয়া বচিলে। পয়াৰ। গোবিন্দৰ লীলা বুলি কবিয়ো আদৰ। জখলাবন

15

ইন্দিলৰ বৰুৱা।

8 December 2023
0
0
0

জীৱনাদর্শ। মহাবাজ। বুদ্ধিস্বর্গ নাবায়ণ। বৃদ্ধিস্বর্গ আসামৰ এজনা ক্ষমতাপন্ন বাঙ্গা আছিল। ১৪৭৪ শকত (১৫৫২ খৃঃ অব্দ) এওঁৰ জন্ম হয়। ১৫৩৩ শকত এওঁর পিতা গোঁড়াবাজা স্বর্গী হলত এওঁ বাজা হল। আহোম মতে এও'ব নাম

16

কালি ৰাম বৰুৱা।

8 December 2023
0
0
0

কামাখ্যা কামাখ্যা (কাম + আখ্যা) কাম শব্দে ইচ্ছা আখ্যা শব্দে নাম। যাব নাম হৈছে কাম, এতেকে কামাখ্যা। প্রলয় কালত এই জগত এনে প্রকৃতিত লীন আছিল যেই প্রত্যক্ষ অনুমান আক শব্দ এই তিনি প্রকাৰ প্ৰমাণৰ বিষয় নাছ

17

গোপীনাথ চক্রবর্তী।

9 December 2023
0
0
0

কলঙ্ক ভঞ্জন। কৃষ্ণের চরণ ধবি, বোলে বাধা বজেশ্ববা শুনাচে মুবলা দাবী, মোর মনো দুঃখ। গাও ত সিগিলা আছে গিরি, সকলে বলে বাচরা ভিবি, এই দুঃখে উল্যারা নবো মুখ। যদি ফুৰিবা যান্ড করবো বাড়া, আতিল যেঢ় বব গ

18

বলিনাৰায়ণ বড়া।

11 December 2023
0
0
0

উচ্চশিক্ষা। আসাম ভাৰতবৰ্ষৰ পিচ পৰিণাকা প্রদেশবিলাকৰ ভিভবত গল্প। বাস্তবিকে যি দেশত সুশিক্ষিত, ধনী আক ব্যবসায়ী মাশুহব সংখ্যা তাকৰ সি আজি কালিৰ সভ্য আৰু আগবাঢ়া দেশবিলাকৰ সমকক্ষ হব নোৱাৰে। অসমীয়া মানুহ অ

19

মাধবচন্দ্ৰ বৰদলৈ। (বায়বাহাদুৰ)

11 December 2023
1
0
0

অসমীয়া সাতকাণ্ড ৰামায়ণ। BIR BIKRAM LIBRARY. E Agartala w অতিপূর্বের গোটেই অসম দেশকে কামৰূপ বুলিছিল ইয়াৰ সীমা পূবে দিকৰাই আক পশ্চিমে করতোরা, সুতৰাং বর্ত্তমান সময়ৰ ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ উপত্যকা প্রদেশ খণ্ডকে ক

20

কমলাকান্ত ভট্টাচার্য্য।

12 December 2023
1
0
0

অসমৰ উন্নতি। শিতানত আঁকা প্ররন্ধটি আজি আপোন দেশী ভাই সকলৰ ওচৰত আলচ পাতি চাও। "অসমৰ উন্নতি" এই কথাষাৰি এবাৰ উশাহ নিশাহত অন্য নিয়া কৰোঁতেই ওৰ পৰে। চিন্তাৰ বাটত হতাশে টানকৈ ভেঙ্গাৰ মাৰি আগচি ধৰে। শিক্ষি

21

কমলাকান্ত ভট্টাচার্য্য।

12 December 2023
0
0
0

অসমৰ উন্নতি। শিতানত আঁকা প্ররন্ধটি আজি আপোন দেশী ভাই সকলৰ ওচৰত আলচ পাতি চাও। "অসমৰ উন্নতি" এই কথাষাৰি এবাৰ উশাহ নিশাহত অন্য নিয়া কৰোঁতেই ওৰ পৰে। চিন্তাৰ বাটত হতাশে টানকৈ ভেঙ্গাৰ মাৰি আগচি ধৰে। শিক্ষি

22

পূর্ণিমাৰ ৰাতিলৈ চাই।

12 December 2023
0
0
0

জোনাক বাতিটা রূপহী কাটিী শুরায় জগত কিনো বিতোপন, নিচুক জগত নিদ্রাৰ কোলাত এনেনো গভীব নিদিলে আশ্রয় আজি কিয় মন নেষাও টোপনি কোনে মন্ত্র মাতি হবিলে চেতন কি কারণে আজি টোপনি নাই, শান্তি কোলা পাতি ম

---

এখন কিতাপ পড়ক